Cumartesi günü kendi sahamızda oynanan maç bir önceki haftanın aksine rüzgarlı ve kapalı bir havada oynandı.
Seyircide geçen haftanın aksine daha az ve heyecansızdı.
Takımı sorarsanız onlar da seyirciden hiç bir farkı olmayan ve galibiyetin şımarıklığını bir hafta geçmesine rağmen üzerinden atamayan bir takım görüntüsünde idi.
Rakibin hızlı forvetleri karşısında adeta aciz kalan Belediye spor defansı kelimenin tam anlamıyla döküldü.
Geçen hafta yazımda da belirttiğim gibi bizim gol noktalarındaki beceriksizliğimiz yine devam ediyor.
İlk yarıda gol dakikası dışında yoktuk dersek yeridir.
Henüz kaybedilmiş bir şey yok...
Takımın bir kaç takviye ile arzu edilen hedefe gelmesi hala daha mümkün diye düşünüyorum.
Geçtiğimiz yazımda bir noktanın beni mutlu ettiğini yazmıştım.
Hakem itirazlarında bayağı adam olduğumuzu belirterek bunu beni sevindirdiğini yazmıştım.
Bu tesbitimi geri alıyorum.
Tekrar söylüyorum henüz kaybedilmiş bir şey yok...
Her ne kadar ikinci yarı başka bir takım hüviyetine bürünsekte bu tür maçların şakası olmaz.
Hele hele oyunuyla, kadrosuyla şampiyonluk yarışında bende varım diyen rakibi asla hafife almayacaksın. Alırsan 30 dakikada 3´lerler ve feleğiniz şaşırır.